ΗΕπείγουσα Ιατρική «δικαιωµατικά αποτελεί ξεχωριστή ειδικότητα καθώς έχει και τα τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά κάθε µεγάλης κλινικής ειδικότητας»:

(α) µοναδικό πεδίο κλινικής πρακτικής
(β) καθορισµένο σώµα γνώσεων
(γ) ερευνητικές δραστηριότητες
(δ) αυστηρό εκπαιδευτικό πρόγραµµα

Η Επείγουσα Ιατρική στοχεύει στην παροχή άμεσης και έγκαιρης υψηλής ποιότητας ιατρικών φροντίδων:

  • για ένα ευρύ φάσμα κρίσιμων κλινικών καταστάσεων
  • για όλο το πληθυσμιακό σύνολο.

Όλο και περισσότεροι γιατροί, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, διαπιστώνουν πλέον ότι στο αντικείμενο της Επείγουσας και Εντατικής Ιατρικής «η Εντατική θεραπεία έχει φθάσει στο μέγιστο της απόδοσής της και ότι το μυστικό για τη βελτίωση της έκβασης του οξέως και βαρέως πάσχοντα πρέπει να αναζητηθεί στην Επείγουσα Ιατρική».

Οι ανάγκες για την αντιμετώπιση του ιατρικού επείγοντος βασίζονται σε μια αλυσίδα φροντίδων υψηλού και του ίδιου επιπέδου, που συνήθως αρχίζουν στο Προνοσοκομειακό και ολοκληρώνονται στο Νοσοκομειακό επίπεδο.

Αυτά τα δύο επίπεδα αποτελούν τους δύο βασικούς κρίκους στη Αλυσίδα Επιβίωσης του Επείγοντος, οι οποίοι αλληλοεπηρεάζονται και είναι στενά συνδεδεμένοι προκειμένου να εξασφαλίζεται η συνέχεια στην αντιμετώπιση των επειγόντων.

Εντούτοις, τα δεδομένα για τους πάσχοντες από οξείες ή επείγουσες καταστάσεις ή τραυματικές κακώσεις, στα οποία πρέπει να βασιστεί η οργάνωση των Υπηρεσιών Επείγουσας Ιατρικής, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς είναι σε βασικές γραμμές ελλιπή όσον αφορά το είδος τους, τα χρονικά πλαίσια και το επίπεδο αντιμετώπισής τους και γίνονται ακόμη πιο αποσπασματικά όσον αφορά την τελική έκβαση ή ανικανότητα του ασθενούς, την επιβάρυνση των υπηρεσιών υγείας και το κοινωνικό-οικονομικό κόστος. Γι’ αυτό και δικαιολογημένα έχει περιγραφεί το επείγον ως η «παραμελημένη νόσος της σύγχρονης κοινωνίας». Σε αντίθεση με το τραύμα, που από παλιά έχει ευαισθητοποιήσει τον ιατρικό κόσμο, για τα άλλα επείγοντα δεν υπάρχουν συστηματικές μελέτες, στις οποίες να βασιστούν οι απαιτήσεις σε υποδομή, προσωπικό, χώρους και εξοπλισμό. Γι΄αυτό και διεθνώς η προσέγγιση του επείγοντος, κλινικά και οργανωτικά διαφέρει από χώρα σε χώρα και συνεχώς μεταβάλλεται. Είναι αναμφισβήτητο όμως γεγονός ότι:

«Το σύστημα των επειγόντων ιατρικών φροντίδων πρέπει να είναι κλινικά, οργανωτικά και οικονομικά ανεξάρτητο.»

Στηρίζω Ιατρική Ε.Ε – Δουλγεράκης Δ. Μιχαήλ

Χειρούργος Ορθοπαιδικός

Οι ασθενείς με επείγοντα προβλήματα έχουν ορισμένα πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση με των υπόλοιπων ασθενών που προσέρχονται στο νοσοκομείο για διερεύνηση ή θεραπεία.

Τα χαρακτηριστικά και οι ιδιαιτερότητες της Επείγουσας Ιατρικής συνοψίζονται στα ακόλουθα:

    1. Αναγκαιότητα προσέλευσης – διακομιδής στο νοσοκομείο.

Το επείγον καθορίζεται από το γιατρό που παραπέμπει, τον ίδιο τον ασθενή ή το περιβάλλον του

Το επείγον δεν καθορίζεται από τη φύση ή τη διάρκεια της νόσου ή της κάκωσης, όπως ισχύει για τους υπόλοιπους ασθενείς

 

  1. Όγκος και χρόνος προσέλευσης – διακομιδής στο νοσοκομείο.

Tα επείγοντα προσέρχονται ή προσκομίζονται στο νοσοκομείο:

  • Σε απροσδιόριστο & μη προγραμματισμένο όγκο
  • Σε απροσδιόριστο & μη προγραμματισμένο χρόνο

  1. Χαρακτηριστικά Επειγόντων.

Οι επείγουσες καταστάσεις έχουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

  • Είναι απροσδιόριστης και ποικίλης βαρύτητας και πολυπλοκότητας
  • Συνήθως χρειάζονται οριστική θεραπεία ή οργανωμένη διακομιδή για συνέχισης της αντιμετώπισης
  • Αφορούν όλες τις ηλικιακές ομάδες και είναι ανεξάρτητες ηλικίας, τόπου, χρόνου
  • Μπορεί να αφορούν παθολογικές ή παιδιατρικές, χειρουργικές ή ορθοπεδικές νόσους, δηλητηριάσεις, μαιευτικά προβλήματα
  • Μπορεί να αφορούν τραύμα ή κακώσεις ανεξάρτητα αιτιολογίας (τροχαία, εργατικά ή ατυχήματα στο σπίτι κλπ.)

Κλείστε το Ραντεβού σας Σήμερα